Zawodowe pisane nie należy do najłatwiejszych rzeczy. To, że uda się skończyć artykuł w całości wcale nie oznacza jego gotowości. Po procesie tworzenia przychodzi czas analizy i nanoszenia ewentualnych poprawek: zmiany zdań, wyrzucaniu niepotrzebnych fragmentów oraz kilku innych czynności. Można całość tych zadań określić mianem korekty tekstu. Co dokładnie zawiera się w tym pojęciu?
TROCHĘ HISTORII
Według „Encyklopedii wiedzy o książce” wydanej w 1971 roku pod redakcją Aleksandra Birkenmajera, korektą tekstu nazywa się oznaczenie błędów na próbnym odbiciu składu zecerskiego, aby wyeliminować pomyłki w oficjalnym wydruku. Warto przypomnieć w tym miejscu kim jest zecer. Są to osoby, które składają podany tekst i przygotowują go do druku.
CO OBECNIE MOŻNA NAZWAĆ KOREKTĄ TEKSTU?
Definicja się rozszerzyła. Sam autor może wprowadzać zmiany do treści. Jednak trzeba zaznaczyć, że korekta tekstu powinna obejmować artykuł już wydrukowany, oczywiście próbnie, przed publikacją. Taki przykładowy wydruk pozwoli dostrzec popełnione błędy przy składaniu, niedopasowany format czy złe rozmieszczenie słów. Podsumowując, korekta tekstu to czynności podejmowane wokół artykułu, poprawienie jego kształtu i usunięcie usterek. Aktualnie znaczenie tego pojęcia rozciąga się na zmiany dokonane w artykule przed oddaniem go do dalszej pracy.
KOREKTA TEKSTU I KOREKTA JĘZYKOWA – CZY REDAKCJA?
Korekta językowa zajmuje się samą treścią tekstu, poprawia błędy interpunkcyjne i ortograficzne. Jej zadaniem jest eliminacja drobnych pomyłek. Natomiast redakcją nazywa się szerszy ogół zadań. Rolą redaktora jest sprawdzenie całościowej spójności tekstu – usuwanie nic nie wnoszących elementów, dbanie o logiczny aspekt i ewentualna modyfikacja zdań.
Korekta tekstu obejmuje szczególnie formę artykułu, jego budowę i czcionkę. Spotyka się coraz częściej zastępowanie tego sformułowania przez wyraz „redakcja”, jednak przez korektę tekstów można też rozumieć wszystkie działania poprawiające ich jakość, w tym korektę językową oraz redakcję.
